News

CD Musica Gymnastica, by Einzelgänger

Einzelgänger (German for ‘loners’) is the trio of Rotterdam trombonist Louk Boudesteijn, saxophonist Nils van Haften and guitarist Anton Goudsmit. The name says it all: this are three quirky loners who cannot easily  bepigeonholed.A trio with an unconventional line-up (sax, trombone, guitar). That creates opportunities. The music goes in all directions. Sometimes the trio is introverted, but often it’s not. They can also be noisy., and have a good sense of humor too. Their debut CD is called Musica Gymnastica. They are literally bending themselves in and out of shape, while improvising playfully. It is music that leaves room for unexpected turns. Humor and fantasy are also demonstrated in the two videos; in both a funny ‘story’ is told.

http://www.jazzenzo.nl/?e=2681

http://www.downbeat.com/digitaledition/2012/DB201201/single_page_view/46.html

* * * * * Downbeat (USA) july 2011.

Ever heard a jazz CD open with Gregorian chant? A composition involving a Renaissance vocal ensemble, flamenco guitar, Senegalese percussion and jazz quartet also has to be a first. Further listening reveals rich variety and surprising homogeneity, driven with deep conviction from the leader, already confirming this as one of my albums of the year. Dutch saxophonist Paul van Kemenade’s expressive alto and bluesy feel betray a likely debt to David Sanborn and Maceo Parker but might also have been distilled from Bunky Green, Johnny Hodges or Amsterdam-based saxophonist Michael Moore. Clawing for precedents ends there, since this is a unique record. Contexts are ingenious, from three horns plus bass, to duo with cello, to big-shot quintet with Ray Anderson, Ernst Glerum and Han Bennink. The latter plays snare with brushes, contributing to an overall chamber-like vibe. Collaborations with Angelo Verploegen and Louk Boudesteijn suggest a regular band given the perfect tonal overlay, bassist Wiro Mahieu as a fine counterweight. The leaders’s ‘Close Enough’ and ‘It is never too late’ whiff of rhapsodic ballads and detour into peculiar polyphonic places, the former fragmenting into spacious abstraction. His alto darts and dives luxuriously, a rainbow feathered bird of paradise riding to the stratosphere. Speaking of birds, ‘Cuckoo’ with Ernst Reijseger plucking and strumming cello and guffawing like a tipsy woodchopper, is brilliant and hilarious. Despite the alto’s distinct pump in the mix, there is a great sensitivity to dynamics and a lovely hover betwixt classical, composition and improv. (Michael Jackson)

De pers over FULLDUPLEXX

“Fullduplexx, de band van de Rotterdamse trombonist Louk Boudesteijn, raast met ronkende funkjazz door de bocht. Debuut-cd F.FWD ontsteekt vanaf het openingsnummer Waterboarding in een vloeiende combinatie van electro, funk, rock en impro. Het groepsgeluid van de zes musici is van een strak soort en kent pit. Vooral door de zwierige of soms juist onheilspellende melodietjes, de gevarieerd opgezette blaaspartijen, de soepele ritmische ondergrond en de combinatie van instrumenten”. – Amanda Kuyper in NRC

“Electro, funk, impro, rock, wave: als vijf vingers van een vuist die dit jaar een van de hardste klappen in muziekland Nederland uitdeelde”

“Wie de trombonist alleen nog maar kende als jazzman zal na het beluisteren van F.FWD waarschijnlijk onder de blauwe plekken zitten”

“Urgent en Intens” – Ruud Meijer in HP/de Tijd

“De avontuurlijke en vooral gevarieerde aanpak maakt van Fullduplexx een serieuze kandidaat voor de Edison 2011” -Andre Dadi in Jazz

“Een aanrader” -Fret

“Alleen die titel…F.FWD? Zet hem gewoon op ‘Repeat’”- Marten Schulp in Musicmaker

” In deze groep gaat het om tempo! Gaan! Ze lieten live al zien hoe funky ze kunnen zijn en nu is er ook op een cd. Boudesteijn schreef alle stukken en vult daarmee een vol uur. De leider laat zich vergezellen door: Mete Erker op saxofoon, Ferhan Otay op gitaar, Rein Godefroy op piano (en Fender Rhodes!), Michel van Schie op bas (met wel hele dikke snaren) en Pim Dros op drums. Eigenlijk zijn het afgestudeerde kunstenaars in een jazzbandje met stevige rock-invloeden. Meteen aan het begin is het al raak: in ‘Waterboarding’ gaat een hoog rocktempo gepaard aan een sterke melodie. Boudesteijn koppelt diverse elektronische effecten aan zijn instrument, en het is heel raar, zodra hij ze inschakelt speelt hij ineens dissonant, een beetje dwars, terwijl de band gewoon doorstoomt. Die rock-achtergrond blijft het hele album aanwezig, hoewel ‘On a Wednesday’ een uitzondering is, dit is een gevoelige ballad. Ze kunnen het echter niet laten de intensiteit van dit stuk behoorlijk op te drijven, maar eindigen zoals ze begonnen, relaxed. Fullduplexx is echt een band om live mee te maken. Laat de zomerfestivals maar komen!”

Peter J. Korten  voor jazzflits

Het debuutalbum F.FWD van mijn band FULLDUPLEXX is op 1 november 2010 gereleased op Embrace Recordings.

Verkrijgbaar in de betere platenzaak of op Bol.com en in de iTunes Store.